Johan Carbo

Ha die Johan, dat is een mooie en aardige foto van Ellen! Ik herken de oude Ellen er goed in, ze ziet er verdraaid jong uit. Misschien door het jeugdige kapsel, maar wat doet het ertoe waardoor het komt. Is… Continue Reading →

Leven in en om het huis. Als we dit huis niet ook eens hadden. Huis en tuin verzachten de pijn om het niets ontziende ziekteproces. De voorraad boeken groeit gestaag. Al toe aan de zesde Billy. Nu begonnen aan een… Continue Reading →

Soms de overweging, de aanvechting eerder, te stoppen met de website en zijn blogs vol persoonlijke verhalen over Ellen en mezelf. Maar dan zijn er bij het ochtendgloren altijd wel weer momenten met reacties die dat stoppen ontraden. Hoeveel bijzondere… Continue Reading →

Heel Nederland natuurlijk in het verzet tegen racisme en discriminatie. Daar staat ons land al door de eeuwen heen om bekend. Iedereen een schoon geweten. Heel Nederland in het verzet, net als in de Tweede Wereld tegen de Duitsers en… Continue Reading →

Hallo Ellen en Johan,Met heel veel interesse heb ik deze dagen het boek ‘Mogen wij altijd in dit kamp blijven’ gelezen. Bedankt daarvoor. Indrukwekkend boek. Ellen wat moet jij, net als de schrijfster, veel hebben meegemaakt in je prille jeugd… Continue Reading →

Lieve Johan, Wat een allerakeligst verhaal over Ellen met wie het even mis leek te gaan, alweer twee weken geleden. Wat zal jij in de rats hebben gezeten na die zo te horen wel erg stellige uitspraak van de waarnemend… Continue Reading →

Een roekeloze, partijpolitieke burgemeester. Een vaandeldrager van links. Iemand die zich geen burgemeester van alle Amsterdammers voelt. Spotten met het nog altijd aanwezige virus dat al zoveel slachtoffers maakte. ‘Heb er geen goed woord voor over wat er Tweede Pinksterdag… Continue Reading →

Kan een mens zich gaan hechten aan een auto, zodanig zelfs dat het vreselijk pijn doet hem in te ruilen? Kan het dat het schuldgevoelens oproept, in de garage te lonken naar een nieuwe glanzend witte Skoda model Rapid? Ik… Continue Reading →