Geachte heer Diepeveen, beste wethouder.
Dank voor uw brief. U schrijft als wethouder geen zeggenschap te hebben over de intramurale zorg – ik kan niet anders reageren dan zulks ten zeerste te betreuren. Misschien zou u wel voor die zeggenschap moeten ijveren, of er een draai aan moeten geven, want de noodzaak is zonneklaar. Ik vind dat, gelet op de gang van zaken in de verpleeginstellingen, de kranten staan er vol van, de gemeente wel degelijk controle en zeggenschap zou moeten (kunnen/mogen) uitoefenen. Ik blijf nu met het onbevredigende gevoel achter dat raden van bestuur het rijk kennelijk de facto alleen hebben bij het reilen en zeilen van de respectievelijke verpleeghuizen. Met alle kwalijke gevolgen van dien. Ik ben het met mijn collega-journalist en collega-mantelzorger Hugo Borst volmondig eens dat vertegenwoordigers in raden van bestuur vaak over onvoldoende kennis, inzicht, vaardigheid en ervaring beschikken een grote zorgkoepel naar behoren met visie en beleid constructief te leiden. Verkeerde belangen lijken vaak dikwijls een doorslaggevende rol te spelen. Ten aanzien van De Ingelanden zijn dit jaar grote beginnersfouten gemaakt die hebben geleid tot een enorme reputatieschade en afnemende zorgkwaliteit. Een afdeling die leeg staat bij gebrek aan voldoende gekwalificeerd personeel! Nu vraag ik u! Daar zou van gemeentewege op moeten worden ingegrepen. Een als goed bekendstaand verpleeghuis als De Ingelanden beschouw ik als genadeloos opgeofferd voor hogere bestuurdersbelangen via broddelwerk. Eerst verdween de revalidatie daaruit. Vervolgens de somatiek. Het werd van een verpleeghuis een inrichting voor louter dementie. We kregen te horen dat de ingreep was ingegeven door de bestuurdersbehoefte aan meer zorgkwaliteit. Lariekoek natuurlijk. Nu breekt me de klomp, dacht ik, toen de nieuwe leidinggevende mij in ons kennismakingsgesprek deze zomer zei dat één van haar eerste bevindingen een veel te geringe personele kennis van dementie betrof. Dat is sollen met verpleeghuisbewoners en hun familie, dat is ook sollen met verzorgenden. Hetgeen niet deze nieuwe locatiemanager valt aan te rekenen, uiteraard niet, maar wel, en nadrukkelijk, het bestuur van AxionContinu met al zijn hovaardij. Hier ligt ook de reden van het vertrek van mijn lieve Ellen uit De Ingelanden. Schrijnende voorbeelden heb ik over het lot dat mijn vrouw als verpleeghuisbewoonster beschoren was. Bestuurders in de zorg zouden politiek gewogen moeten kunnen worden. Daar is alle aanleiding toe. Ze zouden ook politiek weggestuurd moeten kunnen worden bij bewezen recidieve incompetentie. We hebben de mond vol van kleinschalig wonen in verpleeghuizen. Maar neemt u als wethouder van mij aan dat kleinschalig wonen geen enkel effect sorteert, eerder nog een verkeerd effect, als tegelijkertijd met kleinschalig wonen niet gekozen wordt voor het afzweren van het holisme ten gunste van zoveel mogelijk differentiatie in de vele en zeer uiteenlopende varianten en verschijningsvormen van dementie en Alzheimer. Ik wijs u op de instelling Lückerheide in Kerkrade dat de noodzaak bewijst tot differentiatie, met onder meer een aparte opvang (met gecertificeerde verpleegkundigen en verzorgenden) van pakinsonpatiënten. De resultaten zijn aantoonbaar goed en werken kostenverlagend. Goedkoop is duurkoop, wat ook voor de gezondheidszorg opgaat. We willen de zorg betaalbaar maken met de vergrijzing die in sneltreinvaart ons land overspoelt? Laten we de verpleeghuiszorg dan eerst eens beter organiseren. De politiek weet dat aan het hoofd van de zorgkoepels voornamelijk koele rekenmeesters staan. U weet hoeveel hoofdbrekens er in Nederland, en ook in Utrecht, over de zorgkwaliteit zijn. Er zou veel meer zicht moeten komen op de geldstromen en het functioneren van bestuurders. Dat zal ik ook stipuleren als ik binnenkort het eerste exemplaar van mijn nieuwe boek ‘Achter mijn woorden smeult de passie, we houden het heft in eigen hand’ uitreik aan mevrouw Ronnie van Diemen-Steenvoorde, inspecteur-generaal met de Inspectie voor de Gezondheidszorg bij het gelijknamige ministerie in Den Haag. Inderdaad, Ellen komt per volgende week dinsdag 1 november weer voorgoed thuis wonen. Ik heb er de leeftijd, de energie en de mentale veerkracht nog voor. Heel veel anderen niet. Die blijven tot een ondermaats verpleeghuis veroordeeld. Ook al heeft u geen zeggenschap over de intramurale zorg, zoals u schrijft, toch wil ik u vragen het initiatief te nemen tot een bijeenkomst voor mantelzorgers waarop de ervaringen met de verpleegzorg in Utrecht op tafel komen en kunnen worden geïnventariseerd. Helaas zijn dementerenden niet meer in staat wekelijks een evaluatieformulier in te vullen zoals ze voorheen wel deden na afloop van hotel- en theaterbezoek. U en ik moeten het voor die mensen doen. We moeten af van de ivoren torens.
Met vriendelijke groet,
Johan Carbo.
Geachte heer Carbo,
Naar aanleiding van uw eerdere bericht wil ik allereerst aangeven te betreuren dat u de zorg die uw vrouw ontvangt in De Ingelanden als dusdanig tekort schietend ervaart, dat u zich genoodzaakt voelt om de keuze te maken haar daar niet langer te laten verblijven. Uit uw verhaal en blogs spreekt een grote liefde voor haar en een intensieve betrokkenheid bij haar zorg en ondersteuning. Ik kan mij dan ook voorstellen dat de wat u betreft tekortschietende persoonlijke verzorging, veiligheid, liefdevolle aandacht en kennis u erg raken.
Zoals u al begrepen heeft uit het telefonische contact met één van mijn ambtenaren heb ik als wethouder geen zeggenschap over de intramurale zorg zoals uw vrouw deze ontvangt. Deze zorg valt onder de verantwoordelijkheid van het zorgkantoor Zilveren Kruis en het toezicht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Ik begrijp dat het voor u teleurstellend is dat ik hierin niet iets voor u kan betekenen. Wel is op mijn verzoek contact gezocht met de verantwoordelijk locatiemanager van AxionContinu om uw situatie nogmaals onder de aandacht te brengen, navraag te doen naar de wijze van klachtafhandeling en de ingezette verbeteracties. Hierbij viel op dat hoewel er veelvuldig overleg is geweest tussen u en verantwoordelijk leidinggevenden de formele klachtenprocedure niet volledig doorlopen is. Wanneer dit wel het geval zou zijn geweest, zou u ook uw klacht kunnen indienen bij Zilveren Kruis op basis waarvan dan een onderzoek ingesteld zou worden door het zorgkantoor. Gezien het feit dat u al een andere keuze heeft gemaakt voor de zorg en ondersteuning voor uw vrouw, kan ik mij echter voorstellen dat u uw tijd en energie niet meer hierop richt.
Ik hoop dat met het continueren van de zorg voor uw vrouw thuis deze vorm krijgt zoals u voor ogen heeft. Ongetwijfeld zal dit ook het nodige van u vragen. Graag wens ik u veel kracht hiervoor en mooie momenten met uw vrouw toe.
Met vriendelijke groet,
Kees Diepeveen,
Wethouder Welzijn, Zorg en Maatschappelijke ondersteuning, Wijkgericht werken en Participatie, Cultuur en Wijk Noordwest
Gemeente Utrecht