Nee, geen bloemen in paars tinten voor de paars getinte penseur namens de berouwvolle GGD regio Utrecht voor alle oxers en verdere hindernissen die Ellen over moet om uiteindelijk, ruim na veel gezonde leeftijdgenoten, tegen de sluipschutter Covid-19 gevaccineerd te worden. Maar gelukkig nog wel een vriendelijke mail van de klachtencommissie van de GGD en na veel vijven en zessen een al even keurig telefoontje van hun toezichthouder. Maar het blijft een mijl op zeven Ellen van een paar druppels tegen het coronavirus beschermende Pfizer te voorzien. Onvoorstelbaar eigenlijk in een welvaartsstaat als Nederland. Alsof ze bij de GGD nooit gehoord hebben van het bestaan van burgers die zo zwaar door ziekte zijn getroffen dat ze eigenlijk al bijna niet meer van bed komen. Het tekent de egoïstische en egocentrische maatschappij waarin we terecht gekomen zijn. Mede op grond hiervan heeft Nederland geen enkele reden meer, als het al zo was, voor borstklopperij. Nu na veel turbulentie een vaccinatiebezoek gepland in een sportschool in Breukelen medio april. Nee, geen bloemen van de GGD, die van hier op de foto, maar van zorgverlener Jacinta die Ellen wilde verrassen en dat natuurlijk ook zeer beslist deed.
En ach ja, de GGD. Een verpleegkundige afgelopen week die heel in het begin van Ellen in De Ingelanden daar de leiding had en nu elders in de zorg werkzaam is: ‘De GGD? Praat me er niet van. Ik moest met een club tachtig plussers voor vaccinatie in Houten zijn. Het was in die week afgelopen februari met veel sneeuw en gladheid. We konden de ingang van de Expo niet zonder struikelpartijen bereiken. Ze hadden verzuimd een looppad sneeuwvrij te maken. Toen we erover begonnen keken ze ons glazig aan. Dat was niet de verantwoordelijkheid van de GGD. Uitgepraat was je. Er zou veel meer aandacht voor dit soort nalatigheden moeten zijn. Het zijn excessen.’ Wat ook geldt voor een toezichthouder die zeven keer werd teruggebeld en geen enkele keer de kleine moeite nam te reageren op een ingesproken boodschap over Ellen. Het is een tendens. Vroeger was het een grap over kelners op een terras: ‘Mijn collega komt zo.’ Nu tref je deze afschuiffiguren in allerhande zorginstanties van VWS.
Zie Ellen maar eens gevaccineerd te krijgen waarbij rekening wordt gehouden met haar ziekte en conditie. Het wordt een speciale taxi voor rolstoelhouders die heen en terug Breukelen 130 euro gaat kosten. Voor al het geld dat de zorg ons kost kan een gezond mens in een jaar vier keer heel luxe op vakantie. Toch maar liever niet klagen.
Beste meneer Carbo,
Middels deze mail bevestig ik u de ontvangst van uw klacht. U geeft aan dat u ondanks diverse keren bellen niet teruggebeld bent door een medewerker van onze vaccinatie-straat. GGDrU hecht veel waarde aan de mening van onze klanten en wij stellen uw reactie dan ook erg op prijs. Wij werken er hard aan om onze dienstverlening rondom de bestrijding van Corona zo goed mogelijk te laten verlopen. Ik heb inmiddels mevrouw R. gesproken. Zij heeft per ongeluk u gebeld met een belletje dat niet voor u bestemd was. Maar naar aanleiding hiervan heeft u haar wel telkens opnieuw proberen terug te bellen. Ik begrijp uw ongenoegen. Ik bied u hiervoor onze welgemeende excuses aan.
Mevrouw R. zal u vandaag nog even bellen om dit uit te leggen. Ik ga ervan uit dat ik u zo, met excuses, voldoende informatie heb gegeven.
Met vriendelijke groet,
N. Scholten (Nanny)
Klachtenfunctionaris
GGD regio Utrecht